Gönlü sevgi dolu, adam gibi bir adam, Bodrum’da efsane bir isim Şenol Özbakan’ı bugün 17:00 sularında kaybettik. Cenazesi Perşembe günü İzmir’de defnedilecek, Allah rahmet eylesin… O, Golden Çetesi’nin babası, sevdalısı, arkadaşı, can yoldaşı idi.
Şenol Bey, sokaklardan topladığı, terkedilmiş bu canlarla Bodrum Stadı’nın yakınında bir arabanın içinde birlikte yaşıyordu. Günün belli saatlerinde Bodrum turu yapıyorlardı. Bodrum Marina son durakları oluyordu. Orada sularını içip, dinlendikten sonra, aynı yoldan geri dönüp, Evlerine ulaşıyorlardı…
Anladığım kadarıyla, konuşmasını da pek sevmiyordu. Yine de bana Facebook‘ta sayfaları olduğunu, bakıp bilgi alabileceğimi söylemişti. Hayvanlarla yaşamanın kendisini çok mutlu ettiğini dile getiren Özbakan, şöyle konuştu; “İnsanlardan ne kadar uzak olursan o kadar mutlu yaşıyorsun bu dünyada. İnsanların dünyaya yaptığı zulmü, vahşiliği söylemeye bile gerek yok. Hayvanlar hiçbir şey istemezler. Onlar için sadece sevgi. Bu köpekleri dışarıya atan sahiplerini de kınıyorum” demişti.
Özbakan, yurdun her yerinden kendilerine yardımda bulunduklarını, köpekleri için bankaya para yatırdığını ve bu parayla kış aylarında onların yiyecek ihtiyacını karşılayacağını sözlerine eklemişti. Konvoy halinde yürümeleri, boncuklardan yapılmış tasmaları, kibarlıkları, temizlikleri… Anlatmak yeterli değil, görmek lazım.
Şenol, “Ben ölürsem köpekleri uyutun kimse bakmaz” derdi. Merak etme! Senin kadar olmasa da duyarlı insanlar daha tükenmedi. İşte bir hayat, bugün noktalandı… Seni unutmayacağız! Böyle Çetelere can kurban. Mekanın cennet olsun! Zeren Dağdeviren.