Yeni bir yıla girerken, güzel şeyler yazmak isterdim. Heyecanla beklediğimiz, çoluk çocuk ailemizle, dostlarımızla paylaşacağımız, imkanlarımız nisbetinde hazırladığımız soframıza oturup, neşeyle kutlayacağımız bir geceden bahsetmek isterdim.
Tombala oynayacağımız, birbirimize aldığımız hediyeleri açıp, saat yirmidördü gösterdiğinde sarılıp, mutlulukla öpüştüğümüz o dakikaları anlatmak ve yaşamak isterdim.
Ne yazık ki, içimden hiç bir şey gelmiyor. Üzgünüm, kırgınım, çaresizim. 2016 yılı çık git hayatımızdan… Sana ne veda, ne de vefa borcumuz var.
Şehitlerimize, yaralanan kardeşlerimize, acılı ailelerine, hasta yataklarında şifa bekleyen insanlarımıza, mehmetçiklerimize, polislerimize, Vatan için canlarını ortaya koyan halkımıza… Saygılar ve sevgiler.
Hayat, biz yaşadıkça ve umutlar bitmediği sürece devam edecektir. 2017 yılı göster kendini, BİZE BORCUN VAR…
Her gününüz dünden daha iyi olsun… Zeren Dağdeviren.