İnsanın kendi düşüncelerini dil yoluyla dile getirip ileterek, çevresindeki insanlarla iletişim kurduğu yoldur. Konuşma insanlar arasında iletişimi sağladığı gibi içte olan duyguların da dışa vurulmasına yardımcı olan duygu yoğunluğudur. Başlıca konuşmaları sıralayalım. Konuşmalar insanları nasıl kendisi gibi olmaktan çıkartır görelim;
Düşünmeden konuşmak: Karşımızdaki insanının duygularını düşüncelerini hiçe sayarak, ağızdan çıkan sözün nereye gittiğini tartmadan konuşma şekline denir.
Konuşanın sözünü kesmek: Birisi konuşurken başkası tarafından araya girilip sözünün kesilmesi olayına denir. Bu tip olaylar toplum tarafından hiçte hoş karşılanmaz.
Bağırarak konuşmak: Konuşmalarının karşısındaki insanlar tarafından duyulmadığını sanan ve sesinin tonunu ayarlamasını bilmeyen kişiler genelde bağırarak konuşur.
Sert konuşmak: Kendini haklı göstermek için takınılan bir tutumdur. Sert konuşarak kendisinin ne kadar güçlü olduğunu ispatlamaya çalışır. Böylece karşısındaki insanın kendinden korktuğunu düşünür ama aslında bu davranışlarıyla ne kadar kaba ve saygısız olduğunu ortaya koyar.
Kesin konuşmak: Karşısındaki insanın sözüne itimat etmediğini, saygı duymadığını, kendi söylediklerinin doğru olduğunu belirterek ısrarlı tutumda bulunmasına denir.
Alaycı Tavırla Konuşmak: Karşısındaki insanı küçümseyerek onu hafife aldığını toplum önünde fiziki yapıları hakkında hiç de hoş olmayan üsluplar kullanması ve o kişiyi zor durumda bırakmasına denir.
Boşboğazlık: Söylenmemesi gereken konuları yerli yersiz konuşan insana denir.
Konuşmanın en güzeli, güzel konuşmaktır. Bunu becerebilen insanlar yerine, zamanına, kişisine uygun olarak konuşma yaparlar. Neyi, nerede, ne zaman, kime nasıl söyleyeceğini bilen bir kişinin güzel konuşmayla ilgili önemli bir problemi olmadığı gibi çevresindeki insanlarla da sorunu yok demektir.
Konuşmak ve konuşabilmek bir sanattır aslında herkes konuşmayı becerebildiğini düşünür ama herkes beceremez. Konuşmak ve konuşabilmek insanların kişiliklerini de ortaya koyar.
Konuşma üzerine özlü sözler;
-Konuşmak, öğrenmeye yol açar; ama dehanın okulu yalnızlıktır. GİBBON
-Sessizlik de bir çeşit konuşma sanatıdır. HAZZLİTT
-İnsan ne kadar az düşünürse, o kadar çok konuşur. MONTESQUIE
-Her insanın düşündüğünü söylemeye, her dinleyenin de ona karşı çıkmaya hakkı vardır. SAMUEL JOHSON
-Söylediklerini kabul etmeyebilirim; ama söyleme hakkını ölünceye kadar desteklerim. VOLTAİRE
-Konuşma, insanın aklını kullanma sanatıdır. EFLATUN
-Çok konuştukça, düşünce ölür. HALİL CİBRAN
-Tatlı dil yılanı deliğinden çıkartır.